In de zomer van 2014 mocht ik voor de eerste keer op paardenkamp. De eerste dagen leerde ik rijden met een zeer makke pony die luisterde naar de naam Baristo. Alles verliep zo goed maar dan… tijdens de 6^e rijles kreeg ik Zita voorgeschoteld, een zeven jarige zwart bonte tinker merrie met een zeer sterk karakter die het nodig vond om even haar kunsten te tonen. Zo besloot ze, om bij het vragen van galop, er in volle galop vandoor te gaan om vervolgens alle remmen toe te gooien. Gevolg? Ik werd door de lucht gekatapulteerd om enkele meters verder in het zand te belanden. Nooit zou ik nog rijden op ‘dat paard’! Ongeveer een jaar later vond de eigenares dat ik Zita nog een kans moest geven, dit was uiteraard met tegenzin. Ik besloot om het anders aan te pakken, twee uur voor de les begon ging ik naar de manege om Zita een volledige poetsbuurt te geven en elkaar beter te leren kennen. Ze liet duidelijk merken wat haar principe was: “Ik geef jou respect als jij mij respect geeft.” De lessen daarna reed ik steeds met Zita, onze band groeide steeds sterker, de lesgevers zagen dat Zita zich anders begon te gedragen tegenover mij. In vier jaar tijd werden Zita en ik onafscheidelijk! In de zomer van 2018 mocht ik Zita officieel van mij noemen, ons leven kon nu echt beginnen. Wat we niet wisten is dat dit het begin was van nog een moeilijke periode. Een jaar later werd er straalkanker geconstateerd op drie van haar hoeven. Ik kreeg steeds maar te horen dat dit een verloren zaak was en dat ik moest genieten van Zita voor zolang ze er nog was. Mijn hart brak in duizenden stukken! Er ging zoveel kwaadheid en verdriet door mij heen.

Uiteindelijk leerde ik mijn redder in nood kennen! Een dierenarts met het hart op de juiste plaats en de juiste kennis. Met zeer veel geduld en toewijding kregen we Zita erdoor, ja je leest dit goed, Zita is genezen van straalkanker (het volledig verhaal kan je hier lezen). Mijn liefde voor Zita bleef groeien en zo ook de liefde voor het tinkerras. Hieruit ontstond het verlangen om meer te doen met paarden, met dit verlangen ging ik op zoek en vond ik de opleiding holistisch paardenosteopaat, na een infodag was ik volledig verkocht! Het helpen van paarden stond centraal en zo begon ik in 2019 de opleiding. maar ook om hobbygericht te fokken met tinkers was een droom en o zo graag wou ik en veulen van Zita! De zoektocht naar de perfecte match was begonnen. Legend from the heavenly smiles, dit was hem! Iets groter dan Zita, veel behang, prachtig kleur, rustig, werkwillig en vrij van genetische ziektes.

Na een dracht van elf maanden en een week mochten we op 22 juni 2020 Zacha ontmoeten, een palomino bonte merrie en wat voor ene! Zacha is uit nature zeer gericht op mensen, paarden zijn super, maar die tweebenige dingen kunnen echt geweldige knuffels en krabbels geven en dan spreken we nog niet over die heerlijke snoepjes die ze magisch uit hun zakken halen. Ze is extreem slim, aanhankelijk, liefdevol maar vooral ondeugend. Mijn vriend en ik besloten dat we meer konden doen voor onze paarden en kochten in 2021 onze eigen weide aan. Met deze weide kwam er een derde paardje bij namelijk Ayla, een prachtige zwart bonte tinker merrie van acht jaar oud. Van een merrie die bruut was in haar omgang naar een paardje die zeer liefdevol bij je zal komen staan om aandacht te krijgen. In 2022 was ik dan eindelijk afgestudeerd als  Holistisch paardenosteopaat en mijn droom avontuur kon beginnen.